Nad moim grobem płakać nie trzeba,
Nie ma mnie tam,nie zapadłem w sen,
Jestem w tysiącu wiatru powiewach,
Jestem brylantem w szronie na drzewach,
Jestem promykiem w pogodny dzień,
A gdy się budzisz w poranku ciszy,
Ja jestem zgiełkiem ptaków,co słyszysz,
Gdy się świergotem wołają w lot,
Nocą,gdy widzisz poświaty blask,
Ja jestem światłem planet i gwiazd,
Nad moim grobem nie stój we łzach...
Nie ma mnie tam-jestem wśród Was !!
zizik1 2020-10-31
Bardzo ładnie to skreśliłaś :)
wydra73 2020-10-31
Poetycka wersja "non omnis moriar" i wzruszająca szarość nagrobnej płyty z przepięknie prostym krzyżem i pustym zniczem.
asiao 2020-10-31
Mam te same odczucia, że nie ma ich tam.... jeżeli gdzieś są, ci ktorych straciliśmy, to na pewno nie w ziemi... Może w niebie, a może w miejscach które kochali?