Raniuszki

była dość liczna gromadka przy leśnej drodze
Długość ciała: 14-16 cm. Zachowaniem przypomina sikory, ale sylwetka puszysta z długim schodkowanym ogonem. Wierzch ciała czarniawy z winnymi plamami po bokach grzbietu. Spód z delikatnym różowym nalotem. Ogon czarny, ale skrajne sterówki biało zakończone. W naszym kraju dominuje podgatunek o białej głowie, ale można też spotkać osobniki o szerokich ciemnych brwiach sięgających do grzbietu. W okresie lęgowym jest dość skryty i nie rzuca się w oczy, natomiast jesienią i zimą tworzy wspólnie z sikorami koczujące stada. Zachowaniem przypomina sikory, ale sylwetka puszysta z długim schodkowanym ogonem. W naszym kraju dominuje podgatunek o białej głowie, ale można też spotkać osobniki o szerokich ciemnych brwiach sięgających do grzbietu. Pożywienie raniuszka stanowią pająki oraz owady i ich jaja zbierane z igieł, pączków i gałązek. Raniuszek zamieszkuje niezbyt zwarte lasy i bory wszelkich typów, a szczególnie ich skraje. Na ogół omija zadrzewienia miejskie. https://www.ekologia.pl/wiedza/zwierzeta/raniuszek#wystepowanie