Rapa

Na zachód od Gołdapi na skraju lasów Skalistych w Rapie znajduje się „mazurska piramida” -grobowiec Farenheidów. Budowę tą ukończono przed rokiem 1811. Wysoka na 15,9m zbudowana jest na planie kwadratu o boku 10,4m i zwieńczona piramidalnie. Zewnętrzne ściany mają nachylenie 68-70 stopni. Wewnętrzna ich powierzchnia tworząca ściany komory grobowej jest nachylona, podobnie jak w piramidzie Cheopsa pod kątem 51,52 stopnia.

Najłatwiej trafić do Rapy jadąc z Bań Mazurskich. Około kilometra od Rapy po lewej stronie szosy jest niewielki parking z małą drewniana budką, gdzie pani tubylec sprzedaje wyjątkowo kiczowate pamiątki, ale ma przepyszny miód z leśnej pasieki, polecam. Dalej idziemy asfaltem /100-200m/ aż zauważymy po lewej stronie ścieżkę – groblę, pozostaje nam do przejścia około 150m groblą i jesteśmy na miejscu.

Rapa od pierwszej połowy XVIII wieku należała do rodu Farenheidów. Kupili ją od Christopha von Rap, stąd nazwa wsi i zbudowali w pobliżu neoklasycystyczny pałac w Bejnunach - dziś obwód kaliningradzki. Ród Farenheidów należał do najbardziej bogatych rodzin kupieckich w Królewcu. Byli oni wielkimi właścicielami ziemskimi w całych Prusach. Grobowiec wybudowano w odległości 5 km od pałacu, miejsce to jest nieprzypadkowe.
Projektantem grobowca był prawdopodobnie Bartel Thorwaldsen. Swoiste mauzoleum kryje w swoim wnętrzu szczątki zmarłych rodziny Farenheidów : maleńka Minette, zmarła w grudniu 1811r w wieku 3 lat na szkarlatynę, Johan Friedrich/1834r/, Wilhelmine/1844r/ i Fritz Wilhelm – budowniczy piramidy/1849r/
Miejsce przez wiele lat zapomniane, zarosło lasem. Jeszcze w latach 90 XX wieku piramida była niezabezpieczona, otwarte trumny, zmumifikowane zwłoki zbezczeszczone, pozbawione głów leżały na ziemi.
Tak niezwykła budowa obrosła w kilka legend. Jedna z opowieści głosi, jakoby powracający z podróży baron zastał martwymi siedmioro członków swojej rodziny i dla nich zbudował grobowiec. Według tego podania żona barona, chcą pogodzić zwaśnioną rodzinę, przygotowała uroczysty obiad. Niestety, skutkiem tego siedmiu członków rodziny śmiertelnie zatruło się grzybami. Historia ta jest z pewnością tylko legendą – zmarłych chowano na przestrzeni wielu lat.
Inna, bardziej prawdopodobna legenda, opowiadana przez okolicznych mieszkańców dotyczy braku głów u pochowanych. Według niej, w czasach, gdy grobowcem nikt się już nie opiekował, zaraza zabiła całe bydło w okolicy. Ludzie mieli podejrzewać, że leżące w piramidzie zwłoki są złymi marami, gdyż się nie rozkładają, i to one spowodowały pomór. Chcąc zwalczyć złe moce pozbawiono ciała głów. Inna wersja tej legendy mówi, że zwłoki w ten sposób znieważyli w czasie ostatniej wojny żołnierze Armii Czerwonej, poszukując skarbów. A fakty? Raczej pewne jest to, że w w latach 1914-1915 i w 1945 roku grobowiec został zdewastowany przez Rosjan, ale obyło się bez bezczeszczenia ciał.
Małgorzata Święchowicz w artykule prasowym cytuje Irenę Niewiarowską, najstarszą mieszkankę pobliskich Mieduniszek, przybyłą na te tereny w 1945 roku, która po latach wspomina w mazurskiej gwarze wygląd grobowca
…...pamientam dobrze. One wszystkie takie ładne byli. Leżeli w tych trumnach, a jako żywe wyglondali. W tych pienknych sztrojach, coś jak do szlubu. Ale czo ? Wszystko ktoś szrujnował. Teraz za grobowiec się wżieli.......
Inne relacje w tym opis dokonany w latach dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku przez konserwatora zabytków Macieja Ambrosiewicza są na tyle drastyczne, że nie zdecydowałem się na przytaczanie ich tu. Nie zamieszczam też zdjęcia wnętrza grobowca.
Dopiero w roku 1998 by zapobiec dalszej profanacji ciał, zamurowano wejście do piramidy, okratowano okna. Złożono mumie w trumnach, trumny pozamykano. Dziś przez okna można obejrzeć część wnętrza, dostrzec wśród gruzu ustawione trumny.
Według radiestetów w miejscu piramidy krzyżują się trzy silne linie promieniowania geomagnetycznego. Dla bardziej dociekliwych – spróbujcie odszukać wmurowany kamień o właściwościach magnetycznych.

Ten magiczny zakątek jest coraz częściej odwiedzany przez turystów, którzy powinni jednak pamiętać o tym, że jest to nie tylko atrakcja turystyczna ale przede wszystkim miejsce spoczynku ludzi, którzy tworzyli historię tej ziemi.

https://www.garnek.pl/vinga