Białystok - Bojary

ulica Złota
Jedną z najstarszych części Białegostoku, której resztki możemy jeszcze dziś oglądać są Bojary. Nazwa ta wywodzi się od określenia ludności, która od XV wieku osiedlała się na tym terenie.
Bojarowie w Wielkim Księstwie Litewskim byli stanem pośrednim pomiędzy szlachtą a włościanami. Wyróżniano pośród nich trzy kategorie (wg stopnia zamożności): - bojarów pancernych, zobowiązanych do służby wojskowej, -putnych będących na usługach możnych panów, pełniący u nich funkcję poborcy podatkowego lub gońca i -turemnych -pełniących służbę przy zamkach i miejscach warownych.
Niewiele wiadomo o początkach tej białostockiej osady. Kartografowie i historycy odczytują jej układ przestrzenny z porównania planów i map, które dla tego terenu sporządzane były od XVI wieku. W 1749 roku Jan Klemens Branicki, lokując „Nowe Miasto\", włączył w granice Białegostoku część Bojar. Był to pas ziemi, ciągnący się wzdłuż dzisiejszej ulicy Warszawskiej. Kolejne rozszerzenia granic miasta przeprowadzone zostały w latach 1877 i 1897. W ich wyniku całe Bojary - położone pomiędzy ulicami Warszawką, Sienkiewicza, Skorupską i torami kolei poleskiej – włączone zostały w przestrzeń miejską. Dzielnica ta była bezcennym świadectwem historii Białegostoku.

informacje zaczerpnięte z publikacji \\\"Białystok Przewodnik historyczny\\\" autorstwa Andrzeja Lechowskiego

https://www.garnek.pl/vinga