obiad łopatka gotowana ziemniaki marchew i kapot z wisni

Surowe piękno

Przede mną Alpy, całe w bieli
niewinnej, stopą nieskażonej,
Tam miękki obłok Bóg rozścielił,
złożył na szczycie jak koronę.

Sinawe świerki, jodły, buki,
iskrzącym puchem otulone,
tutaj i diabeł się nawróci,
gdy od gór strzeli jasnym gromem.

Wierchy strzeliste i surowe
niezmiennie stałe, silne, święte,
i taki mały przy nich człowiek,
że nie śmie mówić nawet szeptem.

annaG