wiosna nad brdą

Odrywam kiść tamtego czasu,
by posmakować chleba razowego,
co sprawną ręką w pogoni
za szczęściem wypieczony.

Albo blasku wschodzącego słońca,
gdy idących za gęsi stadkiem raziło swoją mocą.
Dlaczego wstało tak wcześnie?
Jeszcze dałoby odpocząć zmęczonym oczom.

W ubielonej czeremsze wiatr przygrywał
pracującym pszczołom.
Użyczała kwiatów na wianki dla rogaczy bo w Zielone Świątki strojono je
niczym na wydanie panny.

Gdzie zaś młoda osika rozkładała się cieniem,
wiatr rozczesywał brzozom dorodne warkocze.
Najmilszym był odpoczynek
po wielkim zmęczeniu.

A dym pachnący roznosząc smak niedzielnych obiadów zapraszał
do stołu.
I było tak bzowo, jaśminowo
i konwaliowo za oknem w sadzie.

/Daniela Polasik/

dodane na fotoforum:

• Brda