Od dziś zapraszam na Kamienną znaczy Włókienniczą.

Nie jest to długa ulica, ma zaledwie około 300 metrów; cała zmieściła się na tym jednym zdjęciu. Powstała późno, bo w 1872 roku. Wcześniej na tym terenie znajdowała się cegielnia, gdy zasoby gliny się wyczerpały pusty teren postanowiono zagospodarować wytyczając nową ulicę, w perspektywie do zabudowania. Szybko zaczęły tu powstawać niewysokie, dwu trzypiętrowe czynszowe kamienice, niestety bardzo kiepskiej jakości. Inwestorami byli głównie Żydzi. Pod numerem drugim była elementarna czteroklasowa szkoła żydowska a pod numerami 3, 7, 9, 14, 16 żydowskie szkoły religijne, chedery.(D. Kędzierski) .
Z kolei Walicki wymienia na Kamiennej 8 żydowskich domów modlitwy, pod numerami: 6 (dwa), 9, 13 (dwa), 17, 18, 20.
Mieszkał tu głównie lumpenproletariat i chasydzi.
Zróbmy teraz spory przeskok w czasie, jesteśmy w jesieni 39 roku, po klęsce Polski, Łodzią rządzą Niemcy, utworzyli getto na terenie Bałut i wysiedlają tam wszystkich Żydów. Mieszkania na Kamiennej nie nadają się dla Niemców, więc lądują tu wysiedleni z Bałut Polacy, jest to ludek taki bardziej szemrany, niezbyt skłonny do pracy, a jak najbardziej do wypitki i wybitki. Skracam - tak pozostaje przez cały okres PRL-u a i nie lepiej jest w okresie przekształceń. Dopiero ostatnio władze Łodzi przeprowadziły w tym rejonie rewitalizację obszarową. Pokażę w najbliższych dniach jej efekty.