(2)
Pod niebem pełnym cudów nieruchomieję z nudów;
Właśnie pod takim niebem wciąż nie wiem czego nie wiem.
Światło z kolejnym świtem ciągle nazywam życiem,
Które spokojnie toczy swą nieuchronność nocy.
Ten błękit snów i pragnień niejeden z nas odnajdzie,
A niechby zaszedł za daleko pewnie zostanie tam.
https://www.youtube.com/watch?gl=PL&v=rA1E3Ok1PvM
