str16

- To jak? -Żarty sobie ze mnie stroisz?! Spoglądając powiedziała z przekąsem. -Ależ skądże znowu . Jakżebym śmiał! -Przeczuwam w tym jakiś grubszy podstęp -powiedziała - ,, co on kombinuje? ‘’ Myślała w duchu -W porządku . Niech będzie, nie wygłupiaj się już, mości panno! przymierzaj . - To będzie bardzo długi wieczór…- Powiedziała sama do siebie. Rozłożyła bieliznę, którą dotychczas trzymałam zwiniętą w dłoniach . Zniknęła na chwilę w łazience by wynurzyć się w czarującej sukience na sobie. Był zachwycony widokiem , a w jego oczach błysnął kolejny z chytrych pomysłów . .- I to jeszcze - Ja mam TO założyć?! Powiedziała wskazując na kawałek koronki i groźnie zmarszczyła brwi . - No, kotku -Obawiam się, że to niemożliwe... -Że jak? -Dobrze, już dobrze, przymierzę ale ci się nie pokarzę –a to czemu –bo się wstydzę .- -No, nie! ale mam świetny pomysł – i podążył za nią w stronę łazienki - a ty dokąd?! -nie chcesz się pokazać więc idę zobaczyć czy aby czasem nie pomyliłem rozmiaru. -ani mi się waż -Weronika proszę ,tylko zerknę -nie! Przyjdzie odpowiedni czas to zobaczysz , a teraz zmykaj . Nieco urażony wrócił i siadając na łóżku mruczał pod nosem -Czasem można sobie wyobrazić i zobaczyć…………… oooo! -oooo? Tylko tyle usłyszę.- Powiedziała wchodząc do pokoju. Najpierw zaczęła powoli ściągać bluzeczkę. Gdy już się jej pozbyła zaczęła wodzić rękoma po biodrach. Delikatnie rozpięła guziczek i powoli zsunęła jedwabną spódniczkę. Ten widok zrobił wrażenie, wzrok zaczął coraz częściej kierować się na jej odsłonięte nogi. Wyczuła to i zapytała.
- Podobają Ci się ?

dodane na fotoforum:

• Piękno natury