O "MAJECZCE"...

Maja Berezowska to jedna z najpopularniejszych polskich artystek - chyba wszyscy znamy jej rysunki zakochanych par, pikantne, ale pełne finezji , humoru. O samej Mai wiemy jednak niewiele. Urodziła się w Baranowiczach, ale… nie wiadomo kiedy. Artystka bardzo starannie ukrywała datę. Ojciec Mai był inżynierem, pracował przy budowie Kolei Transsyberyjskiej. Dzieciństwo spędziła nad Bajkałem.
Po I wojnie światowej Maja znalazła się już w Polsce, i pracowała w Komisji Plebiscytowej na Śląsku. Sławę przyniosły jej znakomite rysunki, ilustracje do książek, m.in. do „Dekameronu” . W połowie lat 30. Wyjechała do Paryża i tam też sukces – bo udało jej się przebić w tłumie światowych malarzy, nawiązać współpracę z czasopismem „Ici Paris”. Dla tego pisma narysowała m.in. cykl ilustracji do opowiadania o Hitlerze „ Miłostki słodkiego Adolfa” Skutek był taki, że zaprotestowała ambasada niemiecka, a w czasie okupacji Maja była poszukiwana i w końcu osadzona w obozie kobiecym w Ravensbruck. Tam przeszła prawdziwe „piekło kobiet”, była m.in. poddana eksperymentom pseudomedycznym. Doczekała jednak wyzwolenia – wywieziona wraz z innymi więźniarkami przez Szwedzki Czerwony Krzyż znalazła się w Szwecji, ale już w 1946 r, wróciła do Polski. Po wojnie znów malowała i rysowała, ilustrowała szereg książek, m.in. fraszki staropolskie, i fraszki Sztaudyngera, rysowała dla Szpilek i dla Przekroju. Zmarła 31 maja 1979 r.
Co ciekawe, artystka która narysowała niezliczone postaci ślicznych zgrabnych kobietek w objęciach kochanków, sama nie była ani zgrabna, ani śliczna. Była… gruba i pucołowata na buzi. O kochankach i romansach Mai też niewiele słychu. Jedyne, krótkie małżeństwo rozpadło się z powodu skłonności męża do alkoholu i rękoczynów po alkoholu. Maja nie było może kochana, ale była bardzo lubiana – bo „była dobra, gruba i wesoła”. Pozostawiła nam wiele obrazów, pokazujących to co najpiękniejsze – miłość, radość życia ,i kwiaty…