Kraśnik

Kraśnik

Kraśnik: kościół Wniebowzięcia NMP

Wzniesiony ok. 1469 r. jako budowla późnogotycka, w latach 1527-1541 został przebudowany w stylu późnogotycko-renesansowym.

Tradycja głosi, że przy budowie kościoła pracowali jeńcy tatarscy. Do dziś w portalu pod wieżą zegarową widoczna jest kamienna głowa Tatara w turbanie.

W 1609 r. wzniesiono kaplicę Bractwa Różańcowego (obecnie Matki Bożej Nieustającej Pomocy). W 1657 r. kościół został zrabowany i częściowo spalony przez Szwedów. Odbudowano go w stylu barokowym. W XVIII i XIX w. świątynia była trzykrotnie restaurowana po pożarach.

We wnętrzu znajdują się ołtarze i nagrobki będące dziełami sztuki najwyższej klasy. W późnorenesansowym ołtarzu głównym (ok. 1620-1631) znajdują się dwa obrazy: Matki Bożej Kraśnickiej z Dzieciątkiem (z l pot. XVII w.) i - na zasuwie - Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (z 2 pot. XVIII w.). Prezbiterium zdobią również przepiękne, renesansowe stalle z I ćw. XVII w.

Warto zwrócić również uwagę na cztery późnobarokowe, intarsjowane konfesjonały i ławki z XVIII w. oraz renesansową ambonę, do której wejście prowadzi przez kamienny portal z 1541 r.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna.

dodane na fotoforum: