Przez tyle lat los karał nas
ten długi czas i ludzki pośpiech
w człowieku nic dobrego nie widziało się
niewypowiedziana masa słów, nie mających sensu żaden gest
uśmiech kosztujący więcej niż cały świat jest
słowa dziękuję nie ma w słowniku ludzkiego rozumu
a łza nie jest warta nic,rzucona na pustą szarą mgłę
i słowa kocham człowiek wstydzi się
wtem gdy przychodzi młoda śmierć
wszystko już inne jest
w sercu jest ból i żal
że to wszystko inaczej nie potoczyło się
niedokończona rozmowa, krzyk i płacz
dociera fakt że miłości było brak
stojąc nad grobem, modląc się do Boga
mówimy wszystkie zapomniane nam słowa
niestety za późno dociera do małego
a jednocześnie do wielkiego serca
I znowu cierpienie gościem staje się
że egoistą człowiek jest.