W czasach Rzeczypospolitej Obojga Narodów Białowieża znajdowała się na obszarze województwa brzeskolitewskiego Wielkiego Księstwa Litewskiego. Pierwsze wzmianki o osadnictwie w Białowieży odnoszą się do roku 1639, gdy istniał tu folwark i dwór królewski króla Władysława IV Wazy. Następny dwór powstał w czasach panowania Augusta III Sasa. W roku 1775 roku wieś liczyła 20 domów. Po trzecim rozbiorze Rzeczypospolitej w 1795 r
Białowieża do 1915 roku znalazła się pod zaborem rosyjskim