Ch.H.Andersen-Słowik

Ta opowieśc dzieje się w Chinach i jest o cesarzu i słowiku.Zamek cesarza był z porcelany.
Za zamkiem był piękny i wielki ogród ,nawet ogrodnik nie wiedział gdzie się kończy.A za ogrodem był las.A za lasem było morze.W lesie na jednej z gałęzi mieszkał słowik.Ten słowik śpiewał pięknie.Każdy kto słyszał śpiew słowika mówił:
-ach jakie to piękne!
Ale cesarz był tak zajęty swoimi sprawami, że nawet nie wiedział o słowiku.Dowiedział się o nim z książki.Jego zdziwienie było większe niż wszystkich innych w zamku.Cesarz pytał się wszystkich w zamku ,ale nikt nie słyszał o słowiku.Nagle pobiegł do kuchni i zapytał się dziewczynki która mu gotowała.Ona jednak o nim słyszała.Zły Cesarz kazał zaprowadzić się do słowika.Cesarz był tak podniecony że myślał tylko o jego śpiewie .Gdy po długiej drodze weszli do lasu nagle wszyscy usłyszeli śpiew .Cesarz po występie słowika zaprosił go do siebie.W sali balowej ustawiono dużą złotą klatkę i wstawiono do niej słowika.Gdy słowik śpiewał cesarzowi, napływały łzy do oczu.Niedługo o słowiku dowiedziało się całe miasto.Po tygodniu cesarz dostał wielką paczkę z napisem "słowik". Cesarz ją otworzył i zobaczył wielkiego złotego słowika.Jak się go włączało to śpiewał tak samo jak prawdziwy słowik.Prawdziwy słowik uciekł przez okno.Nagle cesarz zachorował i mógł go uzdrowić tylko śpiew słowika.Powiedział: słowiku śpiewaj!!- ale ten słowik był sztuczny i trzeba było go nakręcić ,a stał za daleko cesarza.Nagle przyleciał prawdziwy słowiki i zaśpiewał mu.I cesarz wyzdrowiał.