O doniosłości i randze leżajskiego zespołu klasztornego decyduje nie tylko wartość artystyczna zabytkowych budowli i ich wyposażenia, które niewątpliwie należą do najbardziej reprezentatywnych obiektów sakralnych w Polsce. Na przestrzeni wieków i dziś klasztor Bernardynów pełnił ważne funkcje kulturotwórcze. Bernardyni i ich mecenat artystyczny, którego ideą była chęć pomnożenia chwały miejsca świętego, wyróżnionego cudownym wizerunkiem Matki Bożej przyczynili się do powstania dzieł architektury, malarstwa, rzeźby o ponadregionalnym znaczeniu. Ich niewątpliwą zasługą była umiejętność pozyskania artystów ważnych ośrodków Polski, których twórczość wywarła inspirujący wpływ na rozwój artystyczny mniejszych ośrodków regionu. W XVII i XVIII w. działali w klasztorze malarze i snycerze bernardyńscy sprowadzani z różnych stron Rzeczypospolitej. Dla idei swego mecenatu potrafili też zjednać sobie ówczesnych możnych fundatorów. Za sprawą Opalińskich, Grabińskich i Potockich do Leżajska przybywali w XVII stuleciu architekci włoscy, zaś w wieku XVIII malarze i snycerze lwowscy.
W leżajskim zespole klasztornym działa (od 1971 roku) Muzeum Prowincji oo. Bernardynów. Muzeum gromadzi w swych zbiorach obiekty będące świadectwem wielowiekowego dziedzictwa i wieoaspektowej działalności zakonu polskich obserwantów franciszkańskich, związanych z kulturą polską od XV wieku.
dodane na fotoforum: