Rejon pomiędzy dzisiejszymi ulicami Kopernika i Wielopole to historyczna siedziba rzeźników krakowskich. Tutaj przed wiekami znajdowało się miejsce uboju i składowania odpadów rzeźniczych, albo inaczej tania jatka. Nazywano je Kuttelhof co z języka niemieckiego tłumaczyć można jako rzeźnia. Stąd też wywodzi się spolszczona nazwa „Kotłów” czy „Na Kotłowem”.
W II połowie XIX wieku w okresie szybkiej rozbudowy miasta rzeźnicy krakowscy postanowili wznieść nowy budynek cechowy. Inicjatywa wyszła od ówczesnego starszego cechu rzeźników, rajcy miejskiego Stanisława Armółowicza, i podstarszego Tomasza Wójcickiego. Budynek zaprojektował Jan Erlt, a budowa została zakończona w 1881 roku.
Dwupiętrowy budynek posiada na pierwszym piętrze wielką salę posiedzeń z galerią nad wejściem ze stylowym żyrandolem oraz portretami królów polskich.
Dom Cechu Rzeźników i Masarzy „Na Kotłowem” cały czas służy rzemieślnikom jako miejsce spotkań i świadczy o wiekach krakowskiego rzemiosła.
https://www.cech.pl/galeria/

W głębi, budynek Strażnicy Pożarowej wzniesiony przy ówczesnej ul. Kolejowej (dziś ul. Westerplatte) w latach 1877–1879.
Inicjatorem budowy był prezydent Krakowa Mikołaj Zyblikiewicz, który traktował tę inwestycję jako część większego przedsięwzięcia realizowanego w tej części miasta: nadania ulicom okalającym Planty reprezentacyjnego charakteru. Projekt budowli opracował Maciej Moraczewski.
Neogotycka forma nawiązuje do średniowiecznej architektury obronnej. Budynek frontowy mieścił kwatery naczelnika i oficerów straży pożarnej oraz ich rodzin. W głębi działki wzniesiono koszary dla strażaków oraz stajnie i powozownie, pełniące dziś funkcję garaży.