Sadź...

Sadź...

z zasypanej śniegiem chaty
rozchodzi się mądrość snu

gajowy długimi wąsami
owija wieczorny dym z komina

zanurza smugi w mrozie
księżyc
oblepia światło lodowym mchem
maluje

wrony na biało
zdobią kołnierze
zapinają płaszcze pełne letnich piór

zimowe duchy bledną
powoli
oczy otwierają prawdziwy chłód

w wielkim
czarno-siwym lesie
słychać srebrne sowy

coraz ciszej


Autor: znikopis

dodane na fotoforum:

almam

almam 2011-01-06

wspaniałe zdjęcie - gratuluję !
- pozdrawiam - milego dnia :)

pimpoli

pimpoli 2011-01-06

super!!!

mika06

mika06 2011-01-26

cudeńko :)

emporio

emporio 2011-11-04

nie lubię zimy, ta mnie zauroczyła...
błękit i biel.....

dodaj komentarz

kolejne >