"zapomniana ciemność"

cierpisz
niczym szalone kruki krzyczysz
gdy często uciekasz
niszczysz cierpienie i kłamiesz

zdradziecka porażka traci ból grzechu
jakże widzi spojrzenie
spójrz tylko, jak tęsknota słońca
pragnie śnić o poczuciu winy niczym kruki

i czerwona wina zawsze płonie
choć cierpienie płomienia
niszczy ciemność, los płacze
spojrzenie jak grób

jeszcze cień upadku umiera
znowu nieunikniony sen płacząc rani pustkę
tęsknota pragnie widzieć los, porażka płonie
a krew płacze niczym zwodnicze cierpienie

dodane na fotoforum:

• Tęcza