I łza w oku
niedozwolona krótka
odchodzi, odchodzi na zawsze
wydarta ze zwierciadła
odbita w mdłej przestrzeni wnętrzności
rozkołysz, rozkołysz moja Samotności tę kroplę,
która nie może się rozstać ze skórą drżącą i zimną
jak sen bez poduszki i domek bez tła
Zaklinam światło niech się odbije tysiącem w goryczy barw
"Jestem tu tylko dla ciebie -
więc płacz, więc płacz, więc płacz..."