Zaleszczyki

Od 1376 do roku 1772 miasto w granicach I Rzeczypospolitej, od 1918 do 1939 w granicach II Rzeczypospolitej, miasto powiatowe w województwie tarnopolskim. Do roku 1914 linia kolejowa oraz przejście graniczne Galicji i Bukowiny. Od roku 1939 pod okupacją ZSRR.

Pierwsze wzmianki o Zaleszczykach pochodzą z roku 1340. Należały pierwotnie do Lubomirskich. Miastem stały się dopiero w 1766 jako własność króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, otrzymując plan regulacyjny zgodny z polską tradycją – prostokątny rynek z ratuszem pośrodku, kościołem parafialnym usytuowanym przy ulicy wychodzącej z narożnika rynku i szachownicą ulic. Od 1774 miały status miasta powiatowego. W czasie wojny polsko-austriackiej rozegrała się bitwa pod Zaleszczykami 18 czerwca 1809.

Z uwagi na swój specyficzny, bardzo ciepły klimat w II Rzeczypospolitej znany kurort ze wspaniałymi plażami nad Dniestrem, miejsce jedynego występowania wielu gatunków roślin, "stolica" uprawy winorośli. Co roku urządzano tu ogólnopolskie święto winobrania. Letnisko zwane było "polskim Meranem".

Po 1939 roku zniszczono plaże i wycięto plantacje melonów i ogrody. Zburzono barokowy ratusz pod pomnik Lenina, zdewastowano kościół katolicki i wyburzono liczne dworki letniskowe. (wikipedia)

Podole -Dniestr - Zaleszczyki - stały się symbolami, które przywołują w nas różnorodne wspomnienia, pogodne i wzruszające, gdy dotyczą naszego dzieciństwa, ponure i tragiczne od cezury 17 września 1939 r.

Pierwszy termin geograficzny - PODOLE - łączę z obrazem krainy pełnej słońca i zieleni przerzynanej jarami rzek i strumieni, krainę baśniową wyidealizowaną przez czas. Dniestr i Zaleszczyki przywołują uśmiech i, dokończony obraz, do którego już nic domalować nie potrafię: Wysoki brzeg dniestrowej słonecznej plaży, czarne łupki, rozświetlone palącym słońcem, który odbija się w dosyć szybkim nurcie, zielonej, czystej wody, zamknięty wysokim szkieletem kolejowego mostu. https://www.brozbar16.webpark.pl/zaleszczyki/index.html
Skan starej widokówki.