Hana (nadesłana mejlem) :)

Anegdotka mi się przypomniała na tę okoliczność. :)

Podczas mojego pobytu u rodziców (rzadko bywam, bo daleko), zadzwoniła Ola, tymczasowa strażniczka mojego domostwa i obsługa kociastych – że wszystko ok, stan zakocenia bez zmian, pożaru brak, powodzi brak, generalnie wszystko pod kontrolą.
Maniutek już wówczas chorował, więc przeprowadziłam rozległe telefoniczne interwiu.
Moja matka w trakcie: Nie przesadzaj. To zwierzaki. Poradzą sobie, mają dobrą opiekę. Zbyt emocjonalnie podchodzisz...
Ja, niezrażona, drę się w słuchawkę: Ola, poproś do telefonu Rudolfa! BABCIA chce z nim zamienić parę słów!
Mama: Idź, bo jak cię...

Godzinę później.

Moja matka zatroskanym głosem zwraca się do ojca (też mojego): Czy Hana dostała dziś kolację?
Ojciec: Yyy...
Mamunia: Jak to? Nie dostała?! Co z ciebie za TATUŚ?!

I ja mam podchodzić nie-emocjonalnie? Z TAKIMI genami? No proszę ja Was...

dodane na fotoforum:

• Goldeny