(2)
Do roku 1575 zabudowa przy Krakowskim Przedmieściu była przeważnie drewniana, a obok budynków mieszkalnych w zabudowie dominowały kramy i jatki rzeźnicze. Wszystko zmieniły dwa nieodległe od siebie wydarzenia. Pierwsze to ogromny pożar, który w 1575 roku spalił większość drewnianej, średniowiecznej zabudowy, zarówno wewnątrz murów, jak i przedmieść. Od tej pory, nakazem władz miasta, domy na Krakowskim Przedmieściu musiały być murowane. Drugim wydarzeniem było utworzenie w Lublinie Trybunału Koronnego – miasto stało się ważnym ośrodkiem dla ówczesnej szlachty. Wielu magnatów budowało przy trakcie krakowskim i dzisiejszym placu Litewskim dwory i rezydencje, nierzadko wystawiane z barokowym przepychem. W 1602 roku było ich aż trzydzieści! Ulica ta stawała się bardzo reprezentacyjna, co mogło być przyczyną objęcia jej na początku XVII wieku prawem miejskim. Krakowskie Przedmieście rozkwitało wraz z Lublinem, aż do wojen kozackich i szwedzkich w połowie XVII wieku.
