ja to a oni to

Niejadki

Za górami, jak czworobok
Tam gdzie słońce kąpiel bierze
Stoi zamek, a tuż obok
Dwie wysokie z cegły wieże

Król niejadków tam zamyka
Bo jedzenie nie zabawa
Ten kto śniadań nie połyka
Tego czeka nocka łzawa

Kucharz dwoi się i troi
Piecze ciasta i racuszki
On niejadków się nie boi
Chce napełniać dzieciom brzuszki

Strateg z króla doskonały
Dryl wszak trzyma wśród żołnierzy
Na stół kładzie wiktuały
Lecz groźnym wzrokiem mierzy

Kanapki kucharz serwuje
Z szynką, ogórkiem i serem
Władca dzieci obserwuje
W myślach zapełnia już cele

Zosia szynkę wyrzuciła
Ser dziobie palec Jasia
Nastusia się zachmurzyła
Pod stołem kopie ją Kasia

Na niejadków nie ma rady
Nie pomogą prośby, ni zabawki
Na nic zdadzą się narady
Wieża idzie do odstawki