Czas i życie
Czas nie potrafi przysiąść na miedzy
on goni...i liczy ludzkie udręki
Lecz my już za nim nie nadążamy
przystajemy...i odpoczywamy
Czas to ten...który życie porywa
...które przemija i ubywa
Czas to marzenia...które w nas zostają
To te wspomnienia które kiedyś były
To te westchnienia co się kiedyś mialo
i te pragnienia co też się śniły
Teraz pozostał ich cień i mgła
która zaczyna otaczać co się da
On uściskiem swym otula...karmi łzami
Bijącym sercem i wielką trwogą
o dzień następny każe wojować
To czas rozdaje nam karty życia
które nie chcemy...lecz musimy przyjąć
To on uczy nas pokory i bycia
I nie możemy temu zaradzić...
jedynie podnosić się mimo upadków
Głowę do góry podnieść i powiedzieć...
Nie poddam się dopóty...
starczy mi sił do walki o następny dzień