Pochodzi z doskonałego albumu "Łódź, której nie ma" pod redakcją K. R. Kowalczyńskiego..
F. K. kupił tę działkę w 1866 r. z parterowym domem. Pałac postawił w latach 1890-91, z tyłu za domem działała jego fabryka. Po zmarłym w 1915 r. F. K. pałac odziedziczyły jego dzieci i wnukowie - w 1931 r. pałac miał 22, a w 1935 r. 27 współwłaścicieli. W 1938 r. pałac wykupił Stefan Ender, współwłaściciel dużych pabianickich zakładów Krusche i Ender, a przy tym znany łódzki kamienicznik. Budynek zburzono w 1975 r. w związku z poszerzeniem ulicy A. Struga.