Kapitan Jan Kowalewski

Urodził się w 1892 r. w Łodzi. O jego rodzinie nic właściwie nie wiadomo, można jedynie domniemywać, na podstawie miejsca zamieszkania, że byli nieźle sytuowani. Świadczy również o tym fakt, że po ukończeniu gimnazjum w Łodzi wysłany został na studia do Belgii. W 1917 roku ukończył pierwszy etap studiów, uzyskując tytuł półinżyniera, odpowiadający obecnemu licencjatowi. Miał odbyć następnie roczną kierunkową praktykę, wybrał cukrownię na Ukrainie w okolicy Białej Cerkwi, zgodnie z chemicznym kierunkiem studiów. Gdy praktykę ukończył, okazało się, że wybuchła wojna i nie mógł powrócić do Belgii dla kontynuacji studiów.
Jako poddany rosyjski podlegał poborowi a jako człowiek z cenzusem został skierowany do szkoły oficerskiej. Odbyła się ona oczywiście w trybie wojennym, a więc przyspieszonym, tak aby zdążył rozpocząć szybko służbę. Skierowany został do pracy w sztabie, co wiele mu dało, gdyż poznał system pracy sztabu, opanował perfekt język wojskowy i ogólną organizację wojskowości. Służba nie trwała zbyt długo bo wkrótce wybuchła rewolucja a sam Kowalewski wraz z Legionem Polskim J. Hallera znalazł się w Polsce, załapał się jeszcze na walki w polu, co było warunkiem awansu oficerskiego. W każdym razie rok 1919 i wojna z bolszewikami zastała go już w Sztabie Wojska Polskiego.