XXI wiek-wiekiem nowych relikwii.

Mój dzisiejszy felietooon może zwierać treści nie zawsze zgodne z linią rządzącej partii, oficjalną doktryną KK a nawet według kilku osób z Garnka wyczerpywać inne podobno negatywne znamiona.

1) Ja dopiero w 2019 roku dowiedziałem się przypadkiem, i wiele osób jak ja, - również katolików — dopiero w związku z pożarem Notre Dame dowiedziało się, że w skarbcu katedry przechowywana jest najcenniejsza w Kościele katolickim relikwia — fragmenty korony cierniowej.

I choć obecnie ludzie są coraz bardziej sceptycznie nastawieni do wiary i laicyzacja przebiega w szybkim tempie, to sytuacja, kiedy świat z niepokojem czekał na informację — korona spłonęła czy ocalała — pokazała, jak wciąż żywy jest kult relikwii w Kościele katolickim.

Skoro żywy, to zaciekawiło mnie i zastanowiło, czy można dziś kupić sobie relikwię do tzw. użytku domowego.
Otóż...można.

Po pierwsze trzeba sobie "Garnusie" uświadomić na początek, że relikwia relikwii nierówna.

Im “bliżej ciała” świętego, tym relikwia ważniejsza i bardziej cenna.

I tak według tego kryterium wyróżniamy:

Relikwie pierwszego stopnia — fragmenty ciała świętego i fragmenty Krzyża.

To właśnie Krzyż — z oczywistych względów — ma najwyższą rangę w chrześcijaństwie.

Relikwie drugiego stopnia — fragmenty ubiorów świętych czy przedmioty związane z kultem religijnym, np. różaniec używany przez świętego, również przedmioty należące do świętego, znalezione podczas jego ekshumacji.

Przykładem najważniejszej relikwii drugiego stopnia jest "Całun Turyński".

Relikwie trzeciego stopnia — to różne inne przedmioty, należące do świętego, których używał za życia.

Nie muszą to być przedmioty związane z kultem, ale istotne jest to, aby święty (uwaga!) dotknął ich przynajmniej raz w życiu.

Ja prezentuje Wam na kolejnej fotografii "zakupioną" w przyklasztornym sklepie od przedstawiciela KK, przez znaną mi osobę ,oryginalną relikwię trzeciego stopnia.

Temat jak widzicie-rzeka.

Warto też wiedzieć, że istnieją trzy terminy określające ich rodzaje:

Ex sanguine — relikwia krwi,
Ex ossibus — cząstka kości,
Ex indumentis — fragment odzieży.

2) W 2014 roku obiegła świat informacja, że na aukcjach internetowych można było kupić relikwie papieża św.Jana Pawła II.

Zarówno prawdziwe jak i fałszywe. Podobno Kościół ich nie sprzedawał, a jak powiedział dziennikarzom "Wprost" ksiądz Sławomir Oder (posiadacz, oprócz kardynała Stanisława Dziwisza największej ilości relikwii pierwszego i drugiego stopnia św. JP II) -taki handel to świętokradztwo.

Relikwie Jana Pawła II posiada jego rodzinne miasto: krew papieża w specjalnym relikwiarzu - złotej monstrancji z herbem papieża, znajdują się w papieskiej kaplicy w wadowickiej Bazylice Ofiarowania NMP.

Przekazał je tam w maju 2011 roku Kardynał Stanisław Dziwisz.

Podobny przesłaniem do tego, jaki ja publikuję dziś w swoim felietooonie.

Zdjęcie wykonałem w jednym z zapomnianych małych, wtedy zaniedbanych jeszcze kościołów diecezji legnickiej na Dolnym Śląsku.

Dopiero po jakimś czasie, bo w 2020 roku wspólne fundusze- unijne oraz parafian - pozwoliły na remont dachu i otoczenia tej świątyni.

Jednak proboszcz niedługo cieszył się tym dziełem, gdyż po cierpieniach, niedługo po zakończeniu remontu-zmarł.

I jeszcze jeden znany , nagłośniony w mediach fakt.

Otóż 23 września 2020 roku, kaplicy "Domu Ulgi w Cierpieniu" (czyli hospicjum ) w Ostrowcu, okazano i uroczyście wniesiono relikwie świętego Jana Pawła II (pukiel ściętych włosów).

Jak uzasadniał to "wniesienie relikwii "arcybiskup Mieczysław Mokrzycki, "te święte włosy mają miejscowym wiernym (uwaga!) uprzytamniać to gdzie są, co tu robią, bo przecież cześć oddają Bogu. Jest to również znak obcowania świętych, żywa pamięć o naszym rodaku".

Trochę zawiły język, ale taki jego czar.

Teraz kilka słów innego uzasadnienia.

Włosy Jana Pawła II, które trafiły do "Domu Ulgi w Cierpieniu" w Ostrowcu, to relikwie pierwszej klasy.

W związku z tym, że trumna świętego może zostać otwarta dopiero po 25 latach, a więc już niedługo, nadal do dyspozycji w dystrybucji relikwii są jedynie włosy i krew Jana Pawła II.

Są to relikwie, które przekazuje się tylko do miejsc kultu publicznego, nie są dostępne dla osób prywatnych.

Największy z posiadaczy i szafarzy relikwiami św.Jana Pawła II, jego osobisty sekretarz kardynał Stanisław Dziwisz , który nie wypełnił ostatniej woli swojego zwierzchnika (ponoć grzech ciężki), czyli nie usunął (zniszczył) setki zeszytów i osobiście pisanych prywatnych notatek (-a papież był niezwykle płodnym autorem ) został też "darczyńcą " niezliczonych , pobranych w czasie choroby szczątków organicznych Karola Wojtyły.

Na łamach prasy bronił swojej decyzji , by to za najważniejszą relikwię papieską, uznać ampułkę z krwią Jana Pawła II.

Podobno tę krew pobrano do typowych badań, jakie umierający Karol Wojtyła musiał przejść przed zabiegiem tracheotomii w 2005 r.

Z tej ampułki powstała niezliczona ilość relikwiarzy pierwszego stopnia, z których jeden, prezentuję na swojej fotografii.

Powstała cała nowa sieć handlowa (np sklep sakralny w Bydgoszczy) która oferuje relikwiarze Jana Pawła Ii w cenach od 700 zł do 4000 zł, reklamująca się "udokumentowanym zaufaniem księży".

Prowadzi oczywiście także sprzedaż internetową.

A teraz inny komentarz.

Na przekór słowom ks Sławomira Odera, informuję, że już za równowartość 18 tysięcy złotych kupić możemy (ponoć) włosy papieża.

W gratisie od sprzedawcy otrzymamy kawałek szaty Jana Pawła II.

Co potwierdza autentyczność tych relikwii?

Prawdziwa, autentyczna relikwia powinna mieć certyfikat, tzw. świadectwo autentyczności relikwii.

Ta na aukcji -ma.

Takie certyfikaty mogą wydawać tylko władze kościelne.

Dokument stwierdzający, że dany przedmiot jest autentykiem, czyli prawdziwą relikwią musi być podpisany i opieczętowany urzędowo.

2 miliony dolarów kosztowało krzesło, na którym papież Jan Paweł II siedział podczas wizyty w Arizonie.

6 tysięcy dolarów wystarczyło na pewnej aukcji do kupienia włosów papieża.

Z tyłu głowy mam kilka kadrów, które z tej okazji wracają mi, z niezapomnianego filmu w reżyserii Aleksandra Forda - "Krzyżacy".

Była tam nietuzinkowa postać, Sanderusa, sprzedawcy relikwii świętych.

Tym co już nie pamiętają tej pełnej sprytu postaci, przypominam, że tenże Sanderus ofiarowywał Zbyszkowi z Bogdańca i jego giermkowi Hlawie m.in:

1) kopytko osiołka, na którym Święta Rodzina uciekała do Egiptu,

2) pióro ze skrzydeł Archanioła Gabriela, uronione podczas Zwiastowania,

3) olej, w którym poganie chcieli usmażyć Świętego Jana,

4) szczebel drabiny, ze snu Świętego Jakuba,

5) nieco rdzy, z kluczy Świętego Piotra.

Mówicie, że tak mogło nawet i być, ale tylko 6 wieków temu?

Nie musicie się za mną zgadzać.

Przypominam, że w swoich felietooonach poruszam także trudne tematy, ale opisuję na swój sposób za to tylko te zdarzenia i fakty, które można znaleźć w oficjalnej przestrzeni medialnej, te-które układają mi się w pewien trend, który nazywam po swojemu i dlatego w takiej formie dzielę się opisem z Wami.

Copyright 3459 @ maska33