nad wodą

Moce dwie

wichury moc
dodaje falom
pienistych grzyw
i drzewom targa
liściane włosy

jak mojej wiary moc
łudziła się znów
że ty i ja
zbudujemy wspólny
do miłości

lecz każda wichura
milknie z czasem
i fale tracą pienistość
grzyw
a drzewa uczesane

tak zamilkła nadzieja
ma milczeniem
twoich ust
i chłodem kiedyś
ciepłych dłoni

Bazyliszek