W tym miejscu wg przekazu już w 1000r stał drewniany kościół, który odwiedził św.Wojciech zdążający do Gniezna. Potwierdzona wzmianka pochodzi od papieża Bonifacego VIII z roku 1300, kościół otrzymał wtedy tytuł pielgrzymkowego Przybytku Niebieskiego.
W 1428r spalony przez husytów został odbudowany jako murowany i rozbudowywany w XVI i XVIII w. W czasie wojny trzydziestoletniej (1618-48) został inkastelowany tzn.obwarowany, otoczony murem z otworami strzelniczymi i basztami- kaplicami. Ostał się
jako jedyny katolicki kościół Hrabstwa Kłodzkiego.
W 1620 r luterańskie wojsko pod dowództwem pułkownika Spesa splądrowało plebanię, kościół w Kłodzku, po czym pułkownik wracał do Wielisławia w celu dokończenia dzieła. Nie dojechał; w tej niedługiej drodze dopadła go śmierć.
Po wewnętrznej stronie muru są piękne, zadaszone krużganki, kościół o bogatym barokowym i rokokowym wystroju, licznymi relikwiami i piętnastowieczną, gotycką figurą Matki Bożej Bolesnej. Podobno cudownie ocalała z pożaru. Jest czczona jako darząca łaskami a wielisławskie sanktuarium nadal jest znanym miejscem pielgrzymkowym.
Parafia zaś jest pod wezwaniem św. Katarzyny Aleksandryjskiej.
Świeżych fotek, nawet z dziedzińca nie mam, brama zamknięta, czasu na pertraktacje brak.